عبدالمحسنلغتنامه دهخداعبدالمحسن . [ ع َ دُل ْ م ُس ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن احمد الصوری . شاعر و در الفاظ او رقتی است و معانی نکو دارد. او را دیوان شعری است . به سال 419 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).