عبدالوهاب

عبدالوهاب . [ ع َ دُل ْ وَهَْ ها ] (اِخ ) ابن محمدبن اسحاق بن مندة العبدی ، مکنی به ابوعمرو معروف به ابن منده . از حفاظ حدیث بود. به سال 474 هَ . ق . به اصفهان درگذشت . از کتب او است : الفوائد فی الحدیث . (از الاعلام زرکلی ).