عبدالوهاب

عبدالوهاب . [ ع َ دُل ْ وَهَْ ها ] (اِخ ) ابن احمدبن علی الحنفی الشعرانی ، مکنی به ابومحمد. از علماء متصوف است . به سال 899 هَ . ق . در قلقشنده ٔ مصر متولد شد و به سال 973 هَ . ق . به قاهره درگذشت و حنفی نسب اوست به محمدبن حنفیه و شعرانی نسب اوست به قریه ای که در آن متولد شده است . از کتب او است : الدار المنثورة فی زبد العلوم المشهورة. لواقح الانوار فی طبقات الاخیار. مختصر تذکرة القرطبی . الیواقیت و الجواهر فی بیان عقاید الاکابر. المیزان . المیزان الکبری . مشارق الانوار. ادب القضاة. لطائف المنن . البدر المنیر در حدیث . مختصر الفتوحات . البحر المورود فی المواثیق و العهود. کشف الغمه عن جمیع الامة. المنهج المبین فی ادلة المجتهدین . تنبیه المغترین فی آداب الدین منح المنة و جز آن . (از الاعلام زرکلی ).