عبدة

عبدة. [ ع َب َ دَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ عابد. || (اِمص ) توانایی . (منتهی الارب ). قوت . (اقرب الموارد). ناقة ذات عبدة؛ أی قوی شدیدة. (اقرب الموارد). || فربهی . (منتهی الارب ). || بقاء. زندگانی . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (اِ) سنگ خوش بوی . (منتهی الارب ). صلاءة الطیب . (اقرب الموارد). || عار و ننگ . (منتهی الارب ). اَنفه . (اقرب الموارد). || مغضوب علیه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (اِمص ) خشم و غضب . || نفرت . || جرب و گری شتران . || ستبری پارچه . || حرص و آز. || پشیمانی . || ملامت . (ناظم الاطباء).