عبدوسلغتنامه دهخداعبدوس . [ ع َ ] (اِخ ) ابن زید. طبیب بود و در بغداد شهرت یافت و المعتضدباﷲ العباسی را معالجه کرد. او راست : کتاب التذکرة فی الطب . وی در حدود سال 300 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).
