عبل

عبل . [ ع َ ] (ع مص ) فروریختن برگ درخت . || پیکان پهن نهادن تیر را. || رد کردن چیزی را. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || بازداشتن چیزی را. || بریدن چیز را. || بردن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || انداختن بر وی سنگینی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || ریختن برگ درخت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || برگ برآوردن درخت (از اضداد است ). (منتهی الارب ).