عبکة

عبکة. [ ع َ ب َ ک َ ] (ع ص ، اِ)پَست لوله کرده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). الحبة من السویق . (اقرب الموارد). || پاره و شکسته از هر چیزی . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (المنجد). یقال ماذقت عبکة و لالبکة؛ یعنی نچشیدم چیزی را. || چربش و چرک مشک . (اقرب الموارد). || سبک از هر چیزی . (منتهی الارب ). الشی ٔ الهین . (اقرب الموارد). || درمانده ٔ دشمن روی . (منتهی الارب ). العبام البغیض . (اقرب الموارد).