عبیبةلغتنامه دهخداعبیبة. [ ع َ ب َ ] (ع اِ) چیزی است شیرین به شکل صمغ که از درخت عرفط برآید و خورده شود. || عصاره . || چراگاه شتران از شورگیاه درزمین پست . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
