عتبة

عتبة. [ ع َ ت َ ب َ ] (ع اِ) آستانه ٔ در یا بالایین ازهر دو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || هر پله از نردبان . یک پایه نردبان . (منتهی الارب ). || زن مرد. (منتهی الارب ). زن . (اقرب الموارد). || (ص ) ناخوش . (اقرب الموارد) (آنندراج ) (منتهی الارب ). یقال ، حُمِل َ فلان علی عَتَبَة؛ أی امر کریه من البلاء. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (اِمص ) سختی . (منتهی الارب ).