عتر
لغتنامه دهخدا
عتر. [ ع َ ] (ع مص ) استوار کردن نیزه و جز آن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || لرزیدن و جنبیدن نیزه . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). برخیزانیدن نیزه و برداشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || قربان کردن عتیره ، گوسپند قربانی جاهلیت را. (منتهی الارب ).
