عثعثة
لغتنامه دهخدا
عثعثة. [ ع َ ع َ ث َ ] (ع مص ) جنبانیدن . || اقامت کردن . || قادر و توانا شدن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). میل کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || آرمیدن . (منتهی الارب ). || افکندن کسی را در عثعث . (اقرب الموارد).
