عجاردة

عجاردة. [ ع َ رِ دَ ] (اِخ ) فرقه ای از خوارج اصحاب عبدالرحمن بن عجردند، دراعتقادات با «نَجَدات » یکسانند جز آنکه اینان گویندطفل از هر تکلیفی مبراست تا آنکه بعد از بلوغ اسلام آورد و واجب است که پس از بلوغ او را به اسلام دعوت کنند و نیز گویند اطفال مشرکان در آتش جهنم خواهند بود. عجارده بده فرقه منشعب شده اند: میمونیه ، حمزیة، شعیبیة، حازمیه ، اطرافیه ، خلفیه ، معلومیه ، مجهولیة، صلتیة، ثعالبه . (از شرح مواقف از کشاف ). || عجارده اصحاب عبدالکریم بن عجرداند. (منتهی الارب ).