عذم

عذم . [ ع َ ] (ع مص ) گزیدن یا بسختی خوردن اسب . (از قطرالمحیط) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || دور نمودن از خود. (آنندراج ) (منتهی الارب )؛ عذم عن نفسه رأی دفع عن نفسه . (از قطرالمحیط) (اقرب الموارد). || نکوهیدن . (قطرالمحیط) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).