عراص
لغتنامه دهخدا
عراص . [ ع َرْ را ] (ع ص ) ابر با رعد و برق . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || ابر بسیاردرخش و پراکنده و مضطرب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || برق مضطرب . (از اقرب الموارد). || نیزه ٔ لرزان . || شمشیر لرزان . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
