عربید

عربید. [ ع ِ ] (ع ص ) آنکه بسیار عربده کند. کثیر العربدة. || آنکه جلیس خود را اذیت کند از مستی . (از اقرب الموارد). ستمکار جلیس خود، وقت مستی . (آنندراج ) (منتهی الارب ). و رجل عربید و معربد؛ مردشریر مشاربها. (از اقرب الموارد). بدخوی جنگجوی که شر طلب باشد. و رجوع به عربد و عرابد و معربد شود.