عرجان
لغتنامه دهخدا
عرجان . [ ع َ رَ ] (ع مص ) لنگان رفتگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مشی اعرج . (از اقرب الموارد). رفتار بلنگی . لنگان رفتن . (یادداشت مؤلف ). قزلان . (تاج المصادر بیهقی ). لنگیدن به لنگی خلقی . عَرَج . (ناظم الاطباء). رجوع به عَرج شود.
