عرش اعظم
لغتنامه دهخدا
عرش اعظم . [ ع َ ش ِ اَ ظَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عرش بزرگ . عرش بزرگتر :
ای ذره ای از نور تو بر عرش اعظم تافته
وز عرش اعظم درگذربر هر دو عالم تافته .
ای ذره ای از نور تو بر عرش اعظم تافته
وز عرش اعظم درگذربر هر دو عالم تافته .
عطار.