عرش ورانلغتنامه دهخداعرش وران . [ ع َ وَ ] (اِ مرکب ) کنایه از انبیاء و اولیاء و اهل اﷲ و اهل دل باشد. (برهان قاطع) (آنندراج ). عرش روان . رجوع به عرش روان شود.
