عرفاء

عرفاء. [ ع َ ] (ع ص ) شتر بافش . (از منتهی الارب ). ناقة عرفاء، ماده شتر که سنام وی چون عُرُف و مکان مرتفع شده باشد، و یا بر گردن او یال مانند به وجود آمده باشد. (از اقرب الموارد). ج ، عُرف . (منتهی الارب ). || (اِ) کفتار. بسبب افزونی موی گردنش بدین نام خوانده شده است . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).