عرفجاء

عرفجاء. [ ع َ ف َ ] (اِخ ) جائی است یا آبی مربنی عُمَیل را. (منتهی الارب ). نام جایگاهی است مشهور، و «ال » بر آن داخل نشود. و آن آبی است از آن بنی عمیلة، و گویند آبی است از آن بنی قشیر، و نیز گفته اند که آب ونخلی است از آن طی ٔ در جبلین . (از معجم البلدان ).