عروة

عروة. [ ع ُ رَ ] (اِخ ) ابن یحیی (ملقب به اذینة) ابن مالک بن حارث لیثی ، مشهور به ابن اذینة. وی از شاعران و فقیهان و محدثان مدینه بود ودر حدود سال 130 هَ .ق . درگذشته است . (از الاعلام زرکلی از الاغانی ، و سمط اللاَّلی ، و رغبةالاَّمل ، و الاَّمدی ،و التبریزی ، و الشعر و الشعراء، و فوات الوفیات ).