عرکةلغتنامه دهخداعرکة. [ ع ُ رَ ک َ ] (ع ص ) مرد خبیث و پلید؛ هو عرکة یعرک الاذی بجنبه ؛ او «عرکة» است و آزار را در پهلوی خود حمل می کند. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
