عرکیةلغتنامه دهخداعرکیة. [ ع َ رَ کی ی َ ] (ع اِ) زن زناکار. (از منتهی الارب ).فاجرة. (اقرب الموارد). عَرکانیة. رجوع به عرکانیة شود. || زن سطبر درشت . (منتهی الارب ). غلیظة. (اقرب الموارد). عرکانیة. رجوع به عرکانیة شود.
