عزالدین زنجانی
لغت‌نامه دهخدا
عزالدین زنجانی . [ ع ِزْ زُدْ دی ن ِ زَ ] (اِخ ) عبدالوهاب بن ابراهیم ، مکنی به ابوالمعالی و ملقب به عزالدین . از ادبا و علمای مشهور صرف و نحو. وی قسمت اخیر عمر خود را در بغداد میگذرانده و تا مقارن فتح آن شهر به دست هلاکو در آنجا میزیسته و گویا در واقعه ٔ بغداد مقتول شده است . رجوع به عبدالوهاب در همین لغت نامه و به تاریخ مغول عباس اقبال شود.
