عزه

عزه . [ ع ِزْه ْ / ع َ زِه ْ ] (ع ص ) مرد که طرب و جماع رادوست ندارد و بازگردنده از آن . یا ناکس . یا آن که نپوشد کینه ٔ صاحب خود را. (منتهی الارب ): رجل عزه ؛ مرد روی گردان از لهو و از زنان که از آنها بطرب نیاید و از آنها دوری جوید. و گویند شخص لئیم و پست . و گویندآنکه بغض و کینه ٔ دوست خود را کتمان نکند. (از اقرب الموارد). عِزهاء. عِزهاة. عزهی [ ع ِ ها / ع ِ هی ی ]. عُنزُهانی . عِنزَهو. عِنزَهوة. ج ، عَزاه ، عَزاهی ، و عزِهون . (اقرب الموارد). و رجوع به عزهات شود.