عزیزیان
لغتنامه دهخدا
عزیزیان . [ ع َ] (اِخ ) نام خاندانی قدیم به ناحیت بیهق ، و آنان دوگروه بودند، یکی علویان که رهط ایشان را عزیزی خوانند و دیگر عزیزیان که فرزندان عزیزبن مغیرةبن عبدالرحمان بن عوف صاحب رسول اﷲ (ص ) باشند، و اصل ایشان از علی بن حسین بن علی عزیز است . (از تاریخ بیهق ص 119).