عزیز گشتن

عزیز گشتن . [ ع َ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) عزیز شدن . ارجمند شدن :
گر سوی من آئی عزیز گردی
پیوسته بود با تو قیل و قالم .

ناصرخسرو.

به چل سال باید که گردد عزیز.

سعدی .

مناعة؛ عزیز گشتن . (منتهی الارب ). رجوع به عزیز و عزیز شدن شود.