عسرت کشیدن
لغتنامه دهخدا
عسرت کشیدن . [ ع ُ رَ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) سختی کشیدن . تحمل سختی و دشواری کردن :
می کشد عسرت هفتادودو ملت صائب
هرکه چون اهل خرابات ز خوش مشربهاست .
هرچند کشی ز فاقه عسرت
از خلق مگیر غیر عزلت .
می کشد عسرت هفتادودو ملت صائب
هرکه چون اهل خرابات ز خوش مشربهاست .
صائب (از آنندراج ).
هرچند کشی ز فاقه عسرت
از خلق مگیر غیر عزلت .
درویش واله هروی (از آنندراج ).