عشاء
لغت‌نامه دهخدا
عشاء. [ ع ِ ] (ع اِ) اول تاریکی شبانگاه که مابین مغرب و عتمة باشد.و یا از زوال آفتاب تا طلوع فجر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شبانگاه . (ترجمان القرآن جرجانی ). وقت نماز خفتن ، و از نماز شام تا نماز خفتن . (دهار).
- صلاتاالعشاء ؛ نماز مغرب و نماز عتمة. (از منتهی الارب ).
- صلاةالعشاء ؛ نماز خفتن : و من بعد صلاةالعشاء ثلاث عورات لکم ... (قرآن 58/24)؛ و پس از نماز خفتن سه عورت است مر شما را.
- عشاء آخر (آخرة) ؛ وقت نماز خفتن . (از مهذب الاسماء) (ازدهار).
- عشاء اول (اولی ̍) ؛ وقت نماز شام . (از مهذب الاسماء) (از دهار).
- نماز عشاء ؛ نماز بعد از نماز مغرب ، و آن چهار رکعت است . (یادداشت مرحوم دهخدا). در شرع ، یکی از نمازهای روزانه است ، و آن نمازی است واجب با چهار رکعت که وقت ادای آن پس از نماز مغرب است تا نصف شب شرعی . (فرهنگ فارسی معین ). صلاةالعشاء. نماز خفتن .
- صلاتاالعشاء ؛ نماز مغرب و نماز عتمة. (از منتهی الارب ).
- صلاةالعشاء ؛ نماز خفتن : و من بعد صلاةالعشاء ثلاث عورات لکم ... (قرآن 58/24)؛ و پس از نماز خفتن سه عورت است مر شما را.
- عشاء آخر (آخرة) ؛ وقت نماز خفتن . (از مهذب الاسماء) (ازدهار).
- عشاء اول (اولی ̍) ؛ وقت نماز شام . (از مهذب الاسماء) (از دهار).
- نماز عشاء ؛ نماز بعد از نماز مغرب ، و آن چهار رکعت است . (یادداشت مرحوم دهخدا). در شرع ، یکی از نمازهای روزانه است ، و آن نمازی است واجب با چهار رکعت که وقت ادای آن پس از نماز مغرب است تا نصف شب شرعی . (فرهنگ فارسی معین ). صلاةالعشاء. نماز خفتن .
