عشتروت

عشتروت . [ ع َ ت َ ] (اِخ ) عشتاروت . خدای صیدونیان ، که بت آن بصورت مخصوصی بود و عبادت این بت در سوریه و فنیقیه معمول بوده است . سلیمان عبادت وی را در بنی اسرائیل نیز شیوع داد که یونانیان و رومانیان آن را استرتی نامند و یوشیا این عبادت را که فی الحقیقه خلاعتی در صورت و پیرایه ٔ تقوی و دین داری بود از میان برداشت ، و عشتاروت را ملکةالسماء می نامیدند و غالباً عبادت او با عبادت بعل مذکور است و بسیاری از علماء بر آنند که قصد ازبعل آفتاب و قصد از عشتاروت ماهتاب میباشد یا اینکه بعل قوه ٔ ذکور و عشتاروت قوه ٔ اناثیه است و گمان میرود که بیشه های مذکور در میان اسرائیلیان محل عبادت همین خدائی مؤنث بوده است . (از قاموس کتاب مقدس ).