عشرتگاه
لغتنامه دهخدا
عشرتگاه . [ ع ِ رَ ] (اِ مرکب ) عشرتگه . محل شادی و خوشگذرانی . (ناظم الاطباء) :
از گلستان تا به عشرتگاه مستان میکشد
ذوق رنگ آمیزی گلهای رسوائی مرا.
از گلستان تا به عشرتگاه مستان میکشد
ذوق رنگ آمیزی گلهای رسوائی مرا.
میرزا رضی دانش (از آنندراج ).