عشق حقیقی

عشق حقیقی . [ ع ِ ق ِ ح َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در اصطلاح فلاسفه و متصوفه ، محبة اﷲ و صفات و افعال اوست . (از فرهنگ علوم عقلی ). الفت رحمانی و الهام شوقی است و ذات حق که واجد تمام کمالات است و عاقل و معقول بالذات است عاشق و معشوق است . و بالجمله عشق حقیقی عشق به لقاء محبوب حقیقی است که ذات احدیت باشد. (از فرهنگ مصطلحات عرفاء). و رجوع به عشق و عشق افلاطونی شود.