عصمة

عصمة. [ ع ِ م َ ] (ع اِ) گردن بند و حمیل . (منتهی الارب ). قلاده و گردن بند و حمایل . (ناظم الاطباء). قلاده . (اقرب الموارد). رسن . (دهار) (مهذب الاسماء). عُصمة. و رجوع به عُصمة شود. ج ِ، عِصَم ، أعصُم ، و عِصَمة ، أعصام . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || بازداشتگی از گناه و جز آن . (ناظم الاطباء). منع و خودداری ، و گویند آن ملکه ٔ اجتناب از گناهان است با وجود امکان ارتکاب گناه . (از اقرب الموارد) (از تعریفات جرجانی ). عصمت . رجوع به عصمت شود.
- عصمة المقوِّمة (الَ ...) ؛ عصمتی است که بوسیله ٔ آن قیمت انسان ثابت گردد، و هر کس آن را هتک کند قصاص یا دیه بر او خواهد بود. (از تعریفات جرجانی و اقرب الموارد).
- عصمةالمؤثِّمة (الَ...) ؛ عصمتی است که هر کس آن را هتک کند گناهکار و آثم خواهد بود. (از تعریفات جرجانی و اقرب الموارد).