عصوف
لغت‌نامه دهخدا
عصوف . [ ع ُ ] (ع مص ) سخت وزیدن باد. (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن جرجانی ) (دهار). باد سخت جستن . (تاج المصادر بیهقی ). سخت جستن باد. (المصادر زوزنی ). سخت شدن باد. (از اقرب الموارد). || کسب کردن جهت عیال . || بردن و هلاک کردن جنگ گروهی را. || بشتافتن و سرعت نمودن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). عَصف . و رجوع به عصف شود.
