عصیده

عصیده . [ ع َ دَ / دِ ] (ازع ، اِ) عصیدة. نوعی حلوا که از آرد و روغن ساخته شود. رجوع به عصیدة شود : بتدریج بابونه و بیخ خطمی و بیخ سوسن و بنفشه و خبازا بوستانی درافزایند و بپزند تا چون عصیده شود. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
هر زن که به دست زور خواهد
نان خشک عصیده شور خواهد.

نظامی .