عطرافشان

عطرافشان . [ ع ِ اَ ] (نف مرکب ) عطرپراکننده . || (حامص مرکب ) افشاندن عطر. بوی خوش پراکنی . عطرافشانی . عطر پراکندن . (از آنندراج ). عطر افشاندن :
ز عطرافشان این باکوره ٔ غیب
معنبر شد جهان را دامن و جیب .

میرخسرو (از آنندراج ).