عطرسایی

عطرسایی . [ ع ِ ] (حامص مرکب ) عمل و کیفیت عطرسای . (فرهنگ فارسی معین ) :
شب از ناف خود عطرسایی گشاد
جهان زیور روشنایی نهاد.

نظامی .

چو آمد زلف شب در عطرسایی
به تاریکی فروشد روشنایی .

نظامی .

رجوع به عطرسای شود.