عطرفزای . [ ع ِ ف َ ] (نف مرکب )عطرفزا. عطرفزاینده . افزاینده ٔ خوشبوی : بید بسوز و باده کن راوق و لعل و باده را چون دم مشک و بید عطرفزای تازه بین . خاقانی (دیوان چ سجادی ص 458).

عطرفزای

راوق فروش

سوخته بید

راوق کردن

بید سوخته

می پالا

راوق

راوق افشان

بیدموش

بید طبری

مشک بید

ضربه شدید (عامیانه)

هرایس

چشم شکستن

پیرزه

بیضایی

جامه ٔ شستی

لغت‌نامه دهخدا