عطعطةلغتنامه دهخداعطعطة. [ ع َ ع َ طَ ](ع مص ) «عیط عیط» گفتن . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). نعره زدن و غوغا. (تاج المصادر بیهقی ). و رجوع به عیط شود. || «عاط عاط» گفتن گرگ و ذئب را. (از اقرب الموارد). و رجوع به عاط عاط شود.
