عطیةا

عطیةا. [ ع َ طی ی َ تُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن عطیه ٔبرهانی شافعی اُجهوری . فقیه و فاضل و نابینا و از اهالی اجهور بود. وی به سال 1190 هَ . ق . در قاهره درگذشت . او راست : ارشاد الرحمان لاسباب النزول و النسخ و المتشابه من القرآن . و کتاب الکوکبین النیرین فی حل الفاظ الجلالین ، که آن حاشیه ای است بر تفسیر جلالین .و شرح مختصر سنوسی ، در منطق . و حاشیه ای بر شرح بیقونیة در مصطلح حدیث . (از اعلام زرکلی از سلک الدرر).