عطین

عطین . [ ع َ ] (ع ص ) پوست که از جهت دباغت در دباغ گذارند و نرم سازند. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به عَطن (مص ) شود. || پوست بوی بد گرفته . (منتهی الارب ). و رجوع به عَطِن شود. || رجل عطین ؛ مرد که اندامش بوی بد دارد. (از منتهی الارب ). عطینة. رجوع عطینة شود.