عظیمی

عظیمی . [ ع َ ] (اِخ ) (483 - 556 هَ .ق .) محمدبن علی بن محمدبن احمدبن نزار تنوخی جلی ، مکنی به ابوعبداﷲ ومشهور به عظیمی . از فاضلان حلب و مدرسان آنجا بود. وبا ابن عساکر و سمعانی صحبتی داشت . او راست : تاریخ العظیمی ، که ابن خلکان از آن استفاده کرده است . (از الاعلام زرکلی به نقل از کشف الظنون و اعلام النبلاء).