عفراء

عفراء. [ ع َ ] (اِخ ) دختر مهاصربن مالک ، از بنی ضبةبن عبد، از عذرة. از زنان شاعر بود و داستان عشق او با پسرعمش عروةبن حزام شهرت دارد، چه آنان از کودکی بر هم عاشق بودند ولی پدر عفراء در غیاب عروة او را بدیگری ازدواج داد و او با شوی خود به شام رفت . عروة چون از این واقعه آگاه گشت به دیدار او رفت و پس از این دیدار درگذشت . عفراء چون این بدید اشعاری در رثاء عروة سرایید و بر قبر او رفت و همانجا درگذشت و در کنار عروة دفن شد (در حدود سال 50 هَ . ق ). (از الاعلام زرکلی از التاج ج 3 ص 621) (جمهرة الانساب ص 420) (اعلام النساء ص 1025) (الدرالمنثور ص 346). و رجوع به عروةبن حزام و «عروه و عفرا» و اعلام النساء ج 3 شود.