عفقة

عفقة. [ ع َ ق َ ] (ع اِ) غیبت . (منتهی الارب ). اسم المرة است مصدر عفق را. غیبت . (از اقرب الموارد). || بازیی است که در آن خاک گرد آورند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).