عفلةلغتنامه دهخداعفلة. [ ع َ ف َ ل َ ] (ع اِ) فنج ماده و آن چیزی است که از شرم زن و شترماده برآید، مانند ادره که در خایه ٔ مردان باشد. (از منتهی الارب ). عفل . رجوع به عفل شود.