عفکاءلغتنامه دهخداعفکاء. [ ع َ ] (ع ص ) مؤنث أعفک . (اقرب الموارد). ج ، عُفک . (اقرب الموارد). رجوع به أعفک شود. || شترماده ای که در آن اندک سرکشی باشد. (منتهی الارب ). ناقه که در آن صعوبت و سختی باشد. (از اقرب الموارد).
