عقدی
لغت‌نامه دهخدا
عقدی . [ ع ُ ] (ص نسبی ) منسوب به عقدة که آن نام زنی است . و طرماح بن جهم طائی عقدی شاعر بدین نسبت شهرت دارد. و نیز بنی عمروبن سنبس بن معاویةبن جرول بن ثعل بن عمروبن غوث بن طی ٔ، چون مادرشان عقدة دختر مغتربن بولان بوده است بدین نسبت شهرت دارند. (از اللباب فی تهذیب الانساب ). رجوع به عقدة (اِخ ) شود.
