عقری

عقری . [ ع َ را / ع َ رَن ْ ] (ع ص ) زن حایض . (از منتهی الارب ). || المراة عقری حلقی ؛یعنی خداوند جسم او را مجروح کند و در گلوی وی درد ایجاد کند، و یا اینکه با بدی خویش قوم خود را زخم میرساند و در گلوی آنها درد ایجاد می کند. آن را مصدر «عقر» و «حلق » دانسته اند لذا صحیح آن را منّون ضبط کرده اند، و برخی آن را صفت دانسته اند و الف آن را برای تأنیث چون سَکری . و نیز رفع آن جایز است بنا بر خبریت برای مبتدای محذوف (هی عقری حلقی ) و نصب آن نیزجایز است بنابر مصدریت . || ج ِ عَقیر. (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به عقیر شود.