عقل دزد

عقل دزد. [ ع َ دُ ] (نف مرکب ) آنکه عقل را دزدد. آنکه یا آنچه خرد را برباید. عقل ربا :
وان می عقل دزد هم نقب زند سرای غم
لاجرمش صفیر خوش چنگ سرای نو زند.

خاقانی .