علبةلغتنامه دهخداعلبة. [ ع ِ ب َ ] (ع اِ) گره درشت از درخت که از آن کنده ٔ پای مجرمان و زندانیان و بندیان سازند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شیردوشه ٔ چرمین . (منتهی الارب ). عُلبة. ج ، عِلب .
